*ALİ PARLAK
*
Beş duyum teneke, aklım tam takır!
Yönünü yitirmiş deli gibiyim.
Her yanım engebe, her yanım çukur
Şehr-i Antakya’nın yolu gibiyim.
*
Sıra sıra dertler boyumdan uzun;
Tepeden tırnağa boyandım hüzün.
Ufala ufala eriyen közün,
Boşluğa savrulan külü gibiyim.
*
Pahalı dertlerim paha biçilmez.
Kilosu tartılmaz, boyu ölçülmez.
Kapatsan kapanmaz, açsan açılmaz.
Kilitsiz kapının kolu gibiyim.
*
Dertlerin elinde maraba, uşak
Çile yorganımdır, ıstırap döşek
Ekin tarlasında kurumuş başak,
Dikene sarılmış çalı gibiyim.
*
Çirkin karakterim her bir oyunda,
Kötü ben olurum canlı yayında.
Yazın ortasında, temmuz ayında
Toprağı taşlayan dolu gibiyim.
*
Gözlerim yakını zor seçer olmuş,
Sıvası dökülmüş, boyası solmuş.
Sanırım ömrümün miadı dolmuş,
Çınarın kurumuş dalı gibiyim.
*
Türkmen’im kütükte isim hükümsüz,
Kâğıda çizdiğim resim hükümsüz,
Bağırsam boşuna sesim hükümsüz,
Sanki yaşayan bir ölü gibiyim.
