– TANER EKER
*
ta çocukluğumdan
dupduru
bir masaldı yüzün
göklere doğru
hani bulutlar çekilir ya
hani mevsimsiz
öylesine
yüzün şavkırdı
kuşların ülkesine
gökçe düşler kurardım
Anka’ya dair
ışık ışık
hani ellerinin beyazı biter diye
yaslanırdım göklere
sırtım ufka yapışık
hani o sicim sicim
yağmurlarda ıslak
köşebaşı beklemelerim
hani o yaprak yaprak
düş kurduğum papatyalar
hani nerdeler
ben şimdi kuşlara ne derim
