*Filiz ŞAHİN
*
“Dili lâl gölge
dilin dilime benzemekte gitgide
diyorum ki
aşkın sahtesi olmaz insanın oluyor ama”
Bir garip tan ağarır sancılar içinde
sökün eder sırlar saklı yamalı heybesinden
kim bilir kimde konaklar dut ağacı müdavimleri
eskilerin yırtık gömleklerine mani dizen düzgünler
görelim bakalım yeni gün neye gebe.
Anan ağlarken geride kalan kadınlarına ağlamalısın
kızıl tan yine ağarır hasbelkader
sen çek gömütlerinin tasasını
saçlarından tırnağına kadar sepyadır aşk.
Kuşan bütün silahlarını
sevişmeyi bilmeyen savaşmaktan ne anlar.
Bil ki …
Üç kapı üç ağaç ister
ardıç
çam
kayın
sen ışıklar içinde uyu
başında bir ardıç
ben hep kayındım.
Ümitvâr yarın için
şafağı kuşlarla birlikte topladık
kırılsa da zeytin dalları
“kaleme ve satır satır yazdıklarına and olsun
ve incire ve zeytine and olsun ki”
üç kapının hatırı
göçebe yaşayacak beyaz güvercinde.
