– MEHMET OSMANOĞLU
Çanakkale şehitleri nezdinde tüm şehitlerimizin ve ecdadımızın aziz hatırasına
*
Nasıl bir imandır ki, ne ölçer kuvvetini
Bir avuç kahramana destanlar yazdıracak
Tarih hiç kaydetmedi Türk’ün esaretini
Hiçbir zaman sönmedi, alevlenen bu ocak
*
Bitkindi ve yoksuldu koca imparatorluk
Her köşesi zaruret ve yoklukla doluydu
Lâkin kanımız vardı karşılığı sonsuzluk
Muzaffer Kumandan’ın tek sermayesi buydu
*
Düşman bir ırktan değil onlarca millet idi
Kapkaranlık yüzleri geceden daha siyah
Havaya ve toprağa kesif bir koku sindi
Boğaz ufuklarında göründüler bir sabah
*
Kimi İngiliz idi, milliyetsiz kimisi
Geldiler çoğu ruhsuz, şuursuz bir yığınla
Gölge gibi süzülüp gece Nusret gemisi
Zaferin fitilini ateşledi mayınla
*
Çeyrek tonluk mermiyi bir çırpıda kaldırtan
Kim ne bilsin ne idi Koca Seyit Ali’ye
Nişan aldı Ocean’a, boğazda çalım satan
Âb-ı hayat oldu bu yorgun Çanakkale’ye
*
Denizden geçemeyip yürüdüler karadan
Hangi ufka bakılsa çakal sürüsü dolu
Bu bir kıyam savaşı çağrısı maveradan
Tek ses olup haykırdı dünyaya Gelibolu
*
Kumkale tepesinden saldırdılar ilk önce
Demir yumruk Mehmet’im karşıladı canhıraş
Kor göğsünde çelikten imanını görünce
Çil gibi dağıldılar dört bir yana pür telaş
*
Ötelere mıhlanmış çıngılı gözleriyle
Yüreklerinde alev vardı her Mehmet’imin
Kükrediler gökleri yırtan tekbirleriyle
Alınlarında remzi Türklük asaletinin
*
Çoğu ana kuzusu bıyıkları terleyen
Kınalı saçlarıyla vatanına adanmış
Bir kaplan edasıyla cephede ilerleyen
Dirilik uykusundan şehadete uyanmış
*
Siperler buram buram şehit kanı kokuyor
Her bir şehit ayakta, vatan diye sayıklar
Kızıl kıyamet sanki bu cephede kopuyor
Yükseliyor göklere perde perde çığlıklar
*
Bir toz bulutu indi semanın katlarından
Bu gelenler tanıdık alaca atlarıyla
Yankılandı sesleri Bedir’in sırtlarından
Çöktü düşman sathına nurdan kanatlarıyla
*
Kan gölü topraklara mavi göklerden vurdu
Hilâlin ve yıldızın göz kamaştıran şavkı
Şehit kokan bu bayrak cephelerde savruldu
Her yanda yankılandı hürriyet denen şarkı
*
Geri dursun dolunay ebediyyen hilâldir
Kan rengi bayrağıma gökten indirilen ay
Topyekün şehâdete müstesna bir misâldir
Tek neferi kalmayan elli yedinci alay
*
Hesap edilemeyen bir kara sevda idi
Vatana, al bayrağa ve dahi hürriyete
İkiyüz ellibin can tek bedene dizildi
Pervaz edip uçtular kutlu ebediyete
*
Ceddimin kanlarıyla sulanmış topraklarda
Maziden devşirilen bu kaçıncı destandır
Ordusunu gözleyen komutan ufuklarda
Belki Fatih, Süleyman, belki de Alparslan’dır
*
Tarihler yazmayacak böylesine bir destan
Ne kulaklar duyacak ne de gözler görecek
Bir vatan toprağı ki her karışı kabristan
Alnından her şehidin, ay ve yıldız öpecek
*
Ödenen bedellerin mukaddes vatan için
Ey şehit oğlu şimdi sen de kıymetini bil
Dimdik doğrul ve şahlan o şanlı atan için
Başka değil, yalnızca Hakk’ın önünde eğil
*
Gördü ki bu zaferle cümle hasta ruhlular
Can çıkmayan hastaya zinhar kefen biçilmez
Dalga dalga yayıldı pırıltılı muştular
Kanla yazıldı göğe: “ÇANAKKALE GEÇİLMEZ”
Yüreğinize sağlık ağabey…👏👏🤲🤲🤲