ŞİİR

 – ÖZLEM ÖZTÜRK * insan kılıflar içinde çıplaktır çıplaklık içinde tuzak kuştum, göçmen kanadım kırgın sonra yaklaştım ve dedim ki fotoğrafına yolcu olana rehber

 – MURAT COŞKUN * sızım sızım sızlayan mahzun bir yüreğin ezilmiş örselenmiş duygularının tarumar olmuş hali nice yarım kalmışlıkların buruk bir yansıması çöle düşen

 – TURGAY ÇİTÇİ * geceler devrim başlangıcıdır soy soyabildiğin kadar ruhundaki yasak elmayı kurduna dokunmadan dilimle içindeki acıyı havva ile ademden kalma buruk bir

 – FAİK KUMRU * “Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi olur.” * Derdim dünya değil hoşça muhabbet, Gönül yâren ister samimî sohbet. Hüzün sona

– FİLİZ KALKIŞIM ÇOLAK * kıyama kalkar akçaabat’ın yeşil çayır dökmüş sinelerinden serçeler yakamozların safir yamaçlara secdeli kucağına uyanır denizler alır beni maviler alır

– MEHMET ŞİRİN AYDEMİR * güneş kor bir demir örsünde dövülür zamanın ayyuka çıkarır günbozumu hüzne çalan huzmesini göğe katar da tozu dumanı avuç

 – KADİR KÖSE * İnsan bir mevsime gıpta ederse Ömrünün baharı, yazı güzeldir. Âmâ her mevsimi Hakk’a adarsa Hasat toplanacak güzü güzeldir. * Dostluğa

 – MERAL TABAKOĞLU TOKSOY * bugün yine içim bunaldı perdeleri açıp evi havalandırdım üzerimdeki melankoliyi atmalıyım sokağa vurdum kendimi bir hamal geliyor karşımdan karınca

 – GÖNÜL ÇAKI AKVEÇ * karanlığı bölen bir ses sürgün diye öğretilen çocuğa sınıfta ve kazınmış aklına tüm ezberler işte o ses kurulan sehpaların